Το Γαρδίκι:
Από τη μια η αγροτική πλευρά του χωριού, με τα παραδοσιακά σπίτια, την καλλιέργεια της γης, με το φυσικό περιβάλλον και την αίσθηση του παλαιού και από την άλλη η σύγχρονη μοντέρνα όψη. Το σμίξιμο του παλαιού με το σύγχρονο, του παραδοσιακού με το μοντέρνο, συνιστούν ένα μοναδικό συνδυασμό, κατατάσσοντας το Γαρδίκι στα ωραιότερα χωριά της Θεσπρωτίας. Όμορφα παραδοσιακά σπίτια με κληματαριές και γλάστρες, συνταιριασμένα με την μοντέρνα αρχιτεκτονική, παραδοσιακοί κήποι, σύγχρονα καταστήματα και παραδοσιακά καφενεία. Κάτοικοι απλοί, χαμογελαστοί, φιλοπρόοδοι, έτοιμοι να υποδεχθούν τον κάθε επισκέπτη με την πατροπαράδοτη φιλοξενία και με το καλώς ήλθατε.
Το απλό γεωργοκτηνοτροφικό χωριουδάκι της δεκαετίας του '70, αρχίζει μια ραγδαία ανάπτυξη, για να μετατραπεί σε ένα από τα πιο σημαντικά χωριά της περιοχής. Όταν ο ήλιος δύει, στο χωριό αρχίζει μια νέα ζωή, η οποία ελκύει όλο τον κόσμο, όλων των ηλικιών. Η νυχτερινή ψυχαγωγία είναι μοναδική. Παντού κέφι και γέλιο.
Η Αγία Κυριακή είναι ένα εξαιρετικής σημασίας εκκλησιαστικό μνημείο. Χτίστηκε πιθανόν την υστεροβυζαντινή περίοδο, μονόκλιτη με καμάρα και αντικαταστάθηκε από δίρριχτη στέγη. Η Εκκλησία έχει μήκος 12μ. και πλάτος 5,85μ. με ωραίο εξωτερικό διάκοσμο. Η Αγία Κυριακή βρίσκεται στον Διαρκή Κατάλογο των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδας, ως σημαντικό δείγμα αρχιτεκτονικής των χρόνων του Δεσποτάτου της Ηπείρου.Με την πάροδο του χρόνου και την αύξηση του πληθυσμού, δημιουργήθηκε η ανάγκη για την ανέγερση μιας μεγαλύτερης εκκλησίας. Έτσι λοιπόν, μετά την Αγία Κυριακή, ο Άγιος Νεκτάριος γίνεται η δεύτερη Εκκλησία που υπάρχει στο Γαρδίκι. Η Εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου άρχισε να κτίζεται στις αρχές της δεκαετίας του '80 και ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '90.
Ο υπεραιωνόβιος πλάτανος βρίσκεται στην πλατεία της "σκόζας" δίπλα από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Το παραδοσιακό σκηνικό συμπληρώνει η πέτρινη βρύση, με το κρυστάλλινο καθαρό νερό της. Κανείς δεν μπορεί να ορίσει με ακρίβεια την ηλικία του υπεραιωνόβιου πλάτανου, οι ντόπιοι πάντως λένε ότι είναι άνω των χιλίων ετών. Στην σκιά του πλάτανου γίνεται κάθε χρόνο στις 7 Ιουλίου το πανηγύρι της Αγίας Κυριακής, με παραδοσιακό γλέντι και ζωντανή ορχήστρα στην πλατεία.
Απο το www.gardiki.eu
H Παραμυθιά
Η πόλη της Παραμυθίας βρίσκεται στο νομό Θεσπρωτίας στην Ήπειρο. Το όνομά της προέρχεται από την ονομασία της Παναγίας της Παραμυθιάς (στα αρχαίαελληνικά σημαίνει παρηγορήτισσα) όπως και μεγάλη εκκλησια που σώζεται σε άριστη κατάσταση στο κέντρο της πόλης. Η Παραμυθιά ήταν μια μικρή βυζαντινή πόλη, κτισμένη το 1.000 π.Χ. Βρίσκεται αμφιθεατρικά στο υψόμετρο των 750 μ, στους πρόποδες του Κορύλα, ανάμεσα στους ποταμούς Αχέροντα που πηγάζει από τα όρη του Σουλίου και του Καλαμά. Η οροσειρά Κορύλα (υψ. 1.658μ) βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της πόλης.
Στην δυτική πλευρά βρίσκονται οροσειρές που την χωρίζουν από την πόλη της Ηγουμενίτσας, του Μαργαριτίου και άλλων περιοχών. Στα όρια της πόλης βρίσκεται ο ποταμός Κωκυτός, γνωστός από την μυθολογία σαν το ποτάμι που δημιουργήθηκε από τα δάκρια των συγγενών των νεκρών, όταν ο Άδης οδηγούσε τις ψυχές στον Άδη μέσω της Αχερουσίας λίμνης . Ανάμεσα στα αξιοθέατα της πόλης μπορούμε να δούμε τα Βυζαντινά Λουτρά, το κάστρο Κούλια, το κάστρο της Παραμυθιάς και το κάστρο της Ελέας, το μοναδικό για την κατασκευή του ρολόι, ενώ αξέχαστη θα σας μείνει η ορεινή Θεσπρωτία, στο χωριό Σούλι, αλλά και οι γύρω παραθαλάσσιες περιοχές στην Πάργα, Σύβοτα, Πέρδικα. Χαρακτηριστική αρχιτεκτονική παρουσιάζουν τα κτίσματα στο κέντρο της πόλης με την πλακόστρωτη αγορά.
Σήμερα τα ήθη και τα έθιμα σώζονται αναλλοίωτα και χαρακτηριστικές είναι οι εκδηλώσεις στην μνήμη του Αγ.Δονάτου (30/4), το εβδομαδιαίο bazaar με την ονομασία Λάμποβος (1η Κυριακή κάθε Οκτωβρίου), οι αποκριάτικες εκδηλώσεις, οι εκδηλώσεις που γίνονται στην μνήμη 49 ηρώων που εκτελέσθηκαν κατά την διάρκεια της κατοχής, οι γιορτές Σουλίου στην μνήμη των ηρώων του 21 κ,α. Το μεγαλύτερο μέρος του δήμου -με εξαίρεση τις κοιλάδες των ποταμών Καλαμάς και Κωκυτός- είναι ορεινό και ήμιορεινό με τις υψηλότερες κορυφές Χιονίστρα (1.644μ) και Κορύλα (1.658μ) ΒΑ και Α της Παραμυθιάς. Η κοιλάδα της Παραμυθιάς είναι μια από τις μεγαλύτερες της Θεσπρωτίας και η σημαντικότερη οικιστική και πολιτιστική περιοχή στην Ήπειρο.
Αρχαίο Κάστρο Αγ. Δονάτου Το κάστρο του Αγ. Δονάτου βρίσκεται στους πρόποδες του Όρου Κορίλα, μέσα στη πόλη της Παραμυθιάς. Πήρε το όνομα του Πολιούχου της πόλης. Οι τοίχοι του ταξινομούνται σε τρεις κατασκευαστικές φάσεις, από την αρχαιότητα έως τα τέλη της Τουρκοκρατίας. Η πρώτη φάση ξεκινάει από τα Ελληνιστικά χρόνια, η δεύτερη στα Βυζαντινά χρόνια και η τρίτη στην περίοδος της Τουρκοκρατίας. Περισσότερα Αρχαίο Κάστρο Ελέας Στην χρυσαυγή σώζεται το δεύτερο κάστρο της Παραμυθιάς, το κάστρο της αρχαίας Ελέας. Η ιστορία τεραστία, και σήμερα, σώζεται το μεγαλύτερο μέρος του τοίχους. Πρόκειται για το σημαντικότερο οικισμό στην Ελεάτιδα, την περιοχή δηλαδή μεταξύ Νεκρομαντείου και Παραμυθιάς, όπου κατοικούσε το φύλο των Ελεατών Θεσπρωτών. Ιδρύθηκε περίπου το 350 π.Χ. Υπήρξε πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας και έδρα... Περισσότερα I. Ν. Κοίμησης της Θεοτόκου Η Μονή βρίσκεται μέσα στην πόλη της Παραμυθιάς. Πρόκειται για ναό σταυρεπίστεγο με τρούλο και με εξωτερική κεραμική διακόσμηση, που χτίστηκε τον 14ο αιώνα. Έγιναν προσθήκες στον αρχικό ναό με νεώτερη το τετράζωνο καμπαναριό. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Παναγία. H εκκλησία αποτελεί μέρος παράκλησης και λατρείας για τους απανταχού παραμυθιώτες. Η εκκλησία αποτελούταν... Περισσότερα Βυζαντινά λουτρά Εντός του οικισμού και στα βόρεια του ναού της Παναγίας βρίσκονται τα Βυζαντινά λουτρά. Σήμερα διατηρούνται σε αρκετά καλή κατάσταση, και αποδεικνύουν την μεγάλη πολιτιστική ιστορία του τόπου. Σημειώνεται ότι το λουτρό δεν έχει μελετηθεί και ουσιαστικά παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό. Ορισμένοι μελετητές που έχουν αναφερθεί σ΄ αυτό το αναγάγουν χρονολογικά στη μεσοβυζαντινή περίοδο. Περισσότερα Αρχαία Φωτική Η Ρωμαϊκή αποικία η Φωτική βρίσκεται στην σημερινή περιοχή του Αγ. Δονάτου (Σαμέτια) και ιδρύθηκε το 167 π.χ. Στην θέση αυτή βρέθηκε η σαρκοφάγος του Βασιλιά της Ηπείρου Πύρου, όπου σήμερα βρίσκεται στο μουσείο Ιωαννίνων. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές συνεχίζονται αποκαλύπτοντας το μεγαλείο της περιοχής. Αιτία της δημιουργίας της ήταν ο Ρωμαϊκός αποικισμός. Εξαιτίας αυτού, δημιουργήθηκαν και άλλες αποικίες όπως αυτή της Νικόπολης. Αυτό Στο οδοιπορικό του στην Φωτική ο Βασίλλης Κραψίτης περιγράφει με το πιο αναγλυφο τροπο την... Περισσότερα Το Ρολόι της πόλης Το Ρολόι χρονολογείται από το 1750 - έργο του Opus Credum De Poliz. Αντί μεταλλικού ελατηρίου φέρει λεπτή τριχιά που ξετυλίγεται από το βάρος δεμένης πέτρας. Βρίσκεται στον άνω περιφερικό δρόμο της Παραμυθιάς και είναι μοναδικό στο είδος του. Το Ρολόι της Παραμυθιάς δεν έχει δείχτες. Η καμπάνα του χτυπάει μόνο τις ακριβείς ώρες. Tο 1750 φέρανε το ρολόι στην τουρκοκρατούμενη τότε Παραμυθιά. Την πρωτοβουλία αυτή ανέλαβε η οικογένεια Μαρούτση που καταγόταν από την Παραμυθιά και έμενε στην Βενετία. Για την εγκατάστασή του διαμόρφωσαν μια πλατεία και έχτισαν έναν πύργο που θα το φιλοξενούσε. Η θέση του ήταν τέτοια ώστε ο χτύπος της καμπάνας του να ακούγεται σε όλη την πόλη και τα περίχωρα. ... Περισσότερα Πύργος Κουλια Η Κούλια είναι ένας πύργος κτίσμα της εποχής των Ενετών, που χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως παρατηρητήριο. Βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της πόλης και σε ύψωμα και υπηρξε ενα απο τα προπυργια του κάστρου της Παραμυθιάς καθώς και κατοικία του Αλί Πασά στην περίοδο της Τουρκοκρατίας κατά τα ταξίδια του στην περιοχή. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν αποκλείσθηκα πέτρες ενώ στην κορυφή του εξέχει ο τρούλος στον οποίο κατά παράδοξο τρόπο έχουν φυτρώσει και συντηρούνται από τον ίδιο το τρούλο, 3 ελιές... Περισσότερα Βασιλική Χρυσαυγής (Βέλιανης) Η παλαιοχριστιανική βασιλική της Παραμυθιάς βρίσκεται στη θέση Χάλασμα, κοντά στην κοινότητα Χρυσαυγή (π. Βέλλιανη). Χρονολογείται στα τέλη του 6ου αι. αρχές του 7ου αιώνα. Κτίστηκε στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής, με τρίκογχο Ιερό. Στο νάρθηκα και στο βόρειο και νότιο άκρο του εξέχουν δύο συμμετρικά τετράγωνα διαμερίσματα που μοιάζουνε με πύργους. Στο εσωτερικό της εκκλησίας υπήρχαν δύο... Περισσότερα Λαογραφικό Μουσείο - Πολύδροσο Ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Πολυδροσιτών ίδρυσε το πρώτο Λαογραφικό Μουσείο του Νομού Θεσπρωτίας το 1971.Η συλλογή ξεκίνησε με αντικείμενα από την ανακαίνιση του Αγίου Δημητρίου.Η έκθεση του Μουσείου ανακαινίστηκε το 1993.Μέχρι την επέκταση του 1998 διέθετε μόνο μία αίθουσα για την έκθεση των αντικειμένων εμβαδού 21 τ.μ. Η συλλογή αποτελείται από 650 αντικείμενα. Περισσότερα Αξίζουν την επίσκεψη σας:
|